Hepimizin şu sıralar Fransız vekillere ve Fransız mallarına mallarına biraz gıcıklığı var. Kolay mı? Hiç olmamış bir soykırımla itham ediliyoruz. Hayır olmadı yapmadık gibisine bağrışlarımız yada sokaklarda elimizde bayraklar sallamamız, dünyanın bizim o soykırımı yapmadığımıza inanmasını sağlamayacak. En fazla tasarıyı geri çektirmeye yetebilecek eylem ve icraatlarımız.  Ne yazık ki haklı olduğumuzu anlatabilmemizin tek yolu, konuyu ya tarihçilere bırakmak ki bunun ne kadar imkansız olduğunu biliyoruz, yada oldukça gündemde olan tasarıyı aleyhimize çevirebilmek. Peki bunu nasıl başaracağız? Burada  siyasi söylemlerden uzak sevecen ve bir o kadar da hümanist bir site hazırlama telaşında olan beni bile çileden çıkaran, sözde Ermeni soykırım tasarısıyla ilgili yazabileceğim bir çok cümle dururken, milletçe hepimize iş düştüğünü çok güzel anlatan Dr. Yılmaz Argüden’in bir makalesini paylaşmakla yetineceğim. Makaleye buradan ulaşabilirsiniz. Atalarımızın “Soğan yemedim ki ağzım koksun” deyiminin bu konuya cukk diye oturduğu şu zamanlarda o yenmeyen soğanla ben çok güzel Fransız çorbası yapar, herkesede içiririm diyerek çenemi kapatıyorum. Afiyet olsun , hepimize yarasın.

Dondurucumun baş köşesinde mısır her daim yerini korur. Buzdolabını açıp baktığımda göz göze geldik yeniden. -Beni çorba yap aplaaa- dedi. “Tamam dedim ablacım yapayım”- Lezzetli olayım ama, beni içenin damağında iz bırakayım, öyle ki benden sonra başka birşey yemek istemesin- “A aaa olurmu hiç ablacım, diğer arkadaşlarında beğenilmek ister, senide söz, çok güzel pişireceğim.” Hemen dolabın kapağını kapattım. Amaniin mısırla mı konuştum ben?