Kardeşimin kankilerinden Meral’e kapı süsü yapacağıma dair söz vermiştim. 6 gün boyu yoğun olarak çalıştığım için eve gelince keçe dikmeye vakit bulamıyordum. Üstelik daha doğuma iki ay gibi bir süre vardı. Türk dediğin kapıya o yumurtayı bekler. Derken bebecik erkenden gelmeye kalkmasın mı. Anam bende bir telaş. Şükür ki huyumu bilen kardeşim ve annem “dikelim-biçelim” diyerek kapıdan giriş yaptılar. Şimdi yeni moda böyle odunlar, halatlar olunca bende buna uyayım istedim. Daha önceden aldığım halatı kapı süsünün fonu yaptım. Benim emektar hayvancık kalıplarını çıkarıp kesmeye koyuldum. Aslında annemle Gülçin’in bu işi yapabileceğinden pek emin değildim ama makine çıktı ikisi de. Hatta işin sonunda kapı süsü işine mi girsek dedik. Ama tabi ben çok üşeniyorum anacım be. Aren güle güle oynasında zıplarken kapı süsü de bu tatlı anlara yoldaş olsun. Hadi ben yavaştan gideyim. Kendinize iyi bakın.

Uzun, gerçekten uzun bir aranın ardından merhaba. Dile kolay tam bir yılı aştı bu üşengeçliğim. Üstelik bir süredir keyif alarak yaptığım başka şeyleri de ötelediğimi fark ettim. Dikiş dikmiyor, resim yapmıyor, DIY projelerine vakit ayırmıyorum. Ortaya şahane sanat eserleri çıkarıp gözlere bayram ettirdiğimi de söylemiyorum ama. Gönlüm bayılıyordu ortaya çıkanlara. Üstelik bugün benim doğum günüm. Bir şeyleri yeniden başa sarabilir, kendim için kaldığım yerden devam edebilirim diye düşündüm.
Fotoğrafta büyük bir mutlulukla elimde tutmuş olduğum bitkinin adı “Kaya Koruğu”. Tıpkı deniz börülcesi gibi deniz kenarlarında yetişiyor ve ismine münhasır, deniz kenarlarındaki kayaların arasında kendisine rastlıyorsunuz. Toplaması biraz zahmetli olsa da sonuçları hakikaten muazzam oluyor. Hayal gücünüz size ne derse o olabilir her Ege otu gibi kaya koruğu da; Turşu, salata, kavurma …

Bilirsiniz, ortalama bir Giritli gittiği her araziden karnını doyuracak bir bitkiyi heybesine doldurabilir. Misal bu fotoğraf bayramın 2. Günü geleneksel aile pikniğimizde çekildi. Diğer tüm hısım akraba ellerinde çay bardakları mangal sonrası iki lafın belini kırarken ben kaya koruğu topluyorum… Mutluluğumdan anlaşılacağı üzere çok verimli bir hasat gerçekleştirmişim. O kadar ki koca koca 3 kova akrabalarıma dağıttıktan sonra kalanı için türlü planlar döndürüyorum kafamda. Ufacık bir kısmı ile salata yapmak ertesi gün gerçekleşiveriyor hemen. Sonrası için turşu yapıyorum ki daha uzun ömürlü olsun. Bu ot, balığın yanına müthiş bir eşlikçi oluyor. Denk gelir de tanıyabilirseniz toplayın bol bol. Pek pazarda rastladığımı söyleyemem bu yüzden sofranızda ağırlamak istediğinizde pamuk eller iş başına .

Ben kaya koruğunu topladıktan sonra ayıklamaya ihtiyaç duymadım. Çünkü ayıptır yazması oldukça temiz bir iş çıkardım.
1.Adım: Şimdi elimizdeki kaya koruğunu bol su ile yıkayıp 7-8 dk. kadar haşlıyoruz. Bu kısımdan sonra Ege otlarını soğuk suya batırırsanız renkleri canlı yeşil olarak kalacak ve gözlere bayram ettireceklerdir. Haşlanan otu sarımsak, zeytinyağı ve limon üçlüsü ile buluşturarak nefis bir salata yiyebilirsiniz. Ben bir kısmıyla daha önce söylediğim gibi salata yaptım. Ama oldukça fazla miktarda kaya koruğuna sahip olduğum için kalanını turşu yapmak için sonraki adıma geçtim.

1. Adım: Kendinize ait bir turşu suyu tarifiniz varsa uygulayabilirsiniz. Benim turşu suyu tarifim şöyle;
   1 litre suya 1 çay bardağından 1 parmak az tuz. Ve üç litre suya yarım çay bardağı limon ya da sirke suyu. Turşu ne ile kurulur? Limon mu? Sirke mi?
   Kaynamış bu suyu içi kaya koruğu, sarımsak ve limon dilimleri ile dolu kavanozlara doldurup ters çevirdim. 5 gün sonra turşu hazır.
   Ben kavanoz başı, 4 dilim limon ve 5 büyük diş sarımsak kullandım.

Hadi afiyet bal şeker olsun.

Uzun süreli sessizliğimi müjdeli bir haberle bozmak istedim. 99 kadın,  @banutozluyurt @esraakalin @minecakir1970 önderliğinde bir araya geldik veee geliri @kansersizyasam derneğine bağışlanacak “Bi’ Arkadaşın Başına Gelmiş” kitabını yazdık. @inkilapkitabevi den çıkan bu güzellik raflarda. Ben tabii üslubumu bozmayarak oldukça eğlenceli hikayeler karaladım. Bakalım bulabilecek misiniz?

Biliyorsunuz en son 2014 yılında “İmza:Kızın” üçlemesinin son kitabı olan İmza:Ben de yer almıştım. Bu kitabımızın geliri ise Türgök’ e bağışlanmıştı. Yıl 2018 ve ben bugün yeniden kollektif bir kitapta daha yer alıyor olmanın haklı gururunu yaşıyorum.  Bi’ Arkadaşın Başına Gelmiş kitabının geliri; Kansersiz Yaşam Derneği’nin, Sağlık Bakanlığı desteği ve İçişleri Bakanlığı’nın bağış izniyle yürüttüğü Ümraniye Eğitim Araştırma Hastanesi Çocuk Onkoloji ve Hematoloji Bölümü ile İstanbul’un en büyük Devlet Çocuk Kemik İliği Nakil Ünitesi ve Servisi’nin teknik donanımı ve fiziksel şartlarını iyileştirme projesine aktarılacak. Ne mutlu bizlere.

ARKA KAPAK YAZISI

Hiç başınızdan geçmiş bir olayı utandığınız, kendinize yakıştıramadığınız ya da aptal durumuna düşmek istemediğiniz için
“bir arkadaşınızın başından geçmiş gibi”
anlattınız mı?

Farklı çevrelerden doksan dokuz kadın en kuytu köşedeki sırlarını bu kolektif kitap için gün ışığına çıkarıp Bi’ Arkadaşın Başına Gelmiş diyerek anlattı.
Bu her biri birbirinden farklı kadın itiraflarını okurken, kiminde gülecek, kiminde ağlayacak, kiminden dersler çıkaracak, kiminden ilham alacaksınız! Bu itiraflarda bin bir duygusuyla
tam da hayatı bulacaksınız.

Hangi itiraf kime ait, merak ediyor musunuz? Aslında bu bizim sırrımız. Belki siz hangisini kimin yazdığını bulabilirsiniz.

Ama biz ser veririz, sır vermeyiz!

İyi bir fotoğraf makinesine sahip olmak ortaya güzel fotoğraflar çıkarabileceğiniz anlamına gelmiyor. Efsane bir makinem olmasa da kendi çapında iş görür nitelikte olan fotoğraf makinem, benim ellerimde heba oluyor. Böyle olunca da yazarak lezzetini tarif etmekte başarısız olacağım vişneli turtamın fotoğraflarında da bocalıyorum. Kalite için sadece malzeme yeterli değil anlayacağınız, onu kullanabilmeyi bilmek de gerekli. Turtamın malzemelerini vereceğim birazdan sizlere, nasıl yapılacağını da anlatacağım muhakkak ama siz siz olun özveriyle pişirip sevgiyle servis edin. İşte o zaman Turta hakkıyla damağınızda yer bulabilir.

Devamını Oku »

Gözlerim slot hayvancığı gibi şirin şirin buzdolabımda ki limonlara takılıyor. Tıpkı onlar gibi yavaşça uzanıp 4 tanesini avuçluyorum. Hoca minare mikrofonuna geçip sıradaki ezanı biz oruç tutanlar için okuduğunda koca bir yudum limonatayı fırrrrppp diye mideme indirebilmek adına çalışmalıyım. Bu Oldukça ağız sulandıran bir iş doğrusu. Mükemmel limonataya ulaşma çabasında bulunmak için biraz zahmete girmek gerekli. Yoksa bende bilirim meyve sıkacağına hoop diye bütün bir limonu atıp suyunu şekerle buluşturmayı. Ancak bu işlem sonunda lezzetli bir limonata içmek pek mümkün olmuyor ne yazık ki. Limonun beyaz etli kısımları acılık veriyor, tabii çekirdekleri de. Bu sebeple bazı aşamalardan geçmeli limon. Hemen üstat olunmuyor azizim. Çalışmak çabalamak gerekli: Devamını Oku »