Kabak sanırım bizim evde en fazla tüketilen sebze. Kabaklı pizza, sütlü kabak çorbası, kabaklı kiş, Girit usulü kabaklı omlet, zeytinyağlı kabak, kıymalı kabak, kabak, kabak, kabak…

Birazdan tarifini vereceğim zat-ı muhterem de kabak. Hem de ne kabak. Kabak tarator. Gerçi bu sarımsaklı yoğurdun güzelleştirmediği hiçbir yiyecek yok, olamaz da zaten. Ama işte kabakla  daha bir başka oluyor, adeta şiire dönüşüyor. size de ekmeğe banıp banıp yemek kalıyor. Şöyle ki:

Pırasa sevmez bünyeleri şaşırtacak enfes bir tarifle karşınızdayım. Daha önce de söylemiş olduğum gibi tariflerimin hepsi şeker surat üzerinde denenmektedir. Tabi bu durumdan çok memnun değil kendisi. Her birinin bumerang misali kilo olarak dönmesi sebepli olabilir tabi bu. Bildiğiniz pırasa bu efendim. Bilmediğiniz bir yöntemle de pişirmedim. Mucize değil ama lezzetli. Gerçekten çok lezzetli. Zamanında ben bu yemeğin tavuklusunu yapmıştım. şimdi mantarlısını pişiriyorum. Denemeyen zarar eder. Hanım ablammm. koşş koşş mutfağa koşş… 😀

• Toparlan hiko diye gaza gelip döktüreli 1 ay olmuş. Ben aradan geçen o koskoca ayda hepi topu tek bir yazı girebilmişim bloga. Maşallah diyeyim, bu hızla yakında bir kitap yazar heri pötıra rakip olurum
• Fotoğraftaki yemeği hayal gücüme bırakarak pişirdiğimi sanırken gugıl amca bana hop! deyiverdi.  Çünkü yemek oldukça bilindik bir tarifmiş. Sanki amerikayı keşfetmişim gibi sevinmişim oysa.
• Enginar mevsimi tüm hızıyla sürüp bloggerlar festivalden festivale koşarken ben işyerimde bilgisayara gömülmekten bi haller oluyorum. Tatile ihtiyacım var. Duru ile şöyle ana kız denize girip cup cup yapalım istiyorum. Baba da istediği gibi takılsın işte  😀
• Mevsim sonbahar- yaz arası yapılan futbol maçına dönünce faulleri hep bize yapar oldu bu ikisi. Biri yakıyor sıcaktan, diğeri sırılsıklam bırakıyor. Ama kararlıyım hasta olmayacağım.
• Enginar yemeklerini Duru çok seviyor. Giritli tarafından olsa gerek. Saçına yağ bulaştıra bulaştıra enginar çanağını mideye indiriveriyor. Bana da onu banyo yaptırıp mutfağı toparlamak kalıyor. Aşağıdaki tarif tamamen doğaçlama gelişmiş olsa da

Balıkesir dağlarında benim daha önce hiç görmediğim ama başka yöre insanlarınca bilinen bir mantar türü yetişir. Malaş der buna Balıkesirliler. Başka yöreler Saçaklı mantar, Tellice mantarı veya Dede sakalı olarak tanır onu. Görünüşü biraz ürkütücü olsa da tadı dillere destandır. İlk olarak haşlanır ve daha sonra pişirilir. Şeker suratın köylüleri mantarı zaten haşlamış bulundukları için ben sadece pişirdim. Çok fazla mantar türü bilmesem de aşina olduğum kültür, istiridye, çıntar gibi türlere tadı ile bin basıyor. Genelde tereyağında kavrulup sofraya öyle konuluyor ama ben baharatlarla da taçlandırdım. Haşlanan mantar salamura olarak da tüketilebiliyor.

Şöyle ki:

Toplanan mantar topraktan arındırılarak  temizlenip, çok yıpratmadan yıkanıyor. Sonra geniş bir tencerede haşlanıp salamura bidonuna dolduruluyor. Bidon tamamen dolduktan sonra içine mantarların üstünü aşacak kadar önceden hazırlanılan tuzlu su konulup kışın kullanılmak üzere kenara ayrılıyor.

pamuk annemin enfes patlıcan tarifinden daha önce sizlere bahsetmemiş olduğumu farkettim bugün. Aslında bu onun tam tarifinin farklı bir pişirme yöntemiyle hazırlanmışı. Hem kolay hemde lezzetli. Ama nedense birebir aynı malzemelerle yapıyor olsam da hiçbir zaman onunki kadar lezzetli olmuyor . Lafı fazla uzatamıyorum bal yanak beşiğinde kımıl kımıl duruyor çünkü. Ellerini de hafiften yemeğe başladı. Gerçi en son hanım kızımız için yarım saat önce sofra kurmuştuk ama bu bidiklerin midelerine pek güven olmuyor.

…ara…

Tencerede pişirilen tarifi daha sonra paylaşırım. Bu güveçte patlıcan bir harika oldu. Yanına tabii ki tereyağlı pilav eşlik etti. Tarifi verip bende bal yanağın yanına teşrif etmeliyim. Kendinize çok iyi bakın.