Dün akşam uzun bir aradan sonra annemler bize geldiler. Yemek tam anlamıyla korkunçtu. İş yoğunluğundan kafamı toplayamıyorum. Misal yemekten sonra çayın yanına incirli tart yapmak istedim. Kremasını , hamurunu hazırladım. Pişirdim. Üzerine incirlerini dizdim. Az daha fırına verdim. Sonra içine şeker katmayı tamamen unuttuğumu farkettim 😳 Sanırım bi tarta bundan büyük terbiyesizlik yapılamaz. Üzerine jöle hazırlayıp dökeyim hiç değilse az biraz şekerli olur,  belki kurtulur dedim. Bu seferde  bir çay bardağı yerine 1 su bardağı ölçü kullanınca jölede mahvoldu. Üzerine şeker serpip az biraz daha fırına verme girişimimde başarısız olunca,  tüm çabam çöpe gitmiş oldu. Sonra Tavuk dolması yapayım istedim. Kafam bir karış havada yapmaya kalkışınca tüm yemeklerime hasta kalan annemler neredeyse hakikaten hasta olarak sofradan kalkacaklardı. Sorun aslında tavukta değildi. Ben çok beğendim oysa. Tavuğun içine iç pilav doldurmaya alışık bünyeler için değişiklik yapıp kıymalı harç doldurunca , beklediğim beğeni dalgasına kavuşamadım. Yazık hayvancağızda boşyere kesilmiş oldu. Üzgünüm tavuk kardeş, annemler seni içini beğenmedi, ama dış görünüşün enfesti doğrusu 😆

Sanırım dün gece için yaptığım en iyi şey, süper üçlü salata ve mini midyeli çorba oldu. Tabi birde dondurmayla servis ettiğim sıcacık künefe. Bugün için mini midye çorbasının tarifini veriyorum. Hadi bakalım tencerelere tavalara dikkat:

1 yemek kaşığı tereyağı

1 tepeleme tatlı kaşığı domates salçası

1/2 su bardağı domates sosu ( İzmir’de “şişe domat” denir. Benimkini her sene tatlı elleriyle pamuk annem hazırlar.)

1 su bardağı mini midye makarna

1+1/2 litre su ( halk arasında bir buçuk litre su deriz 😛 )

tuz

Tereyağını tenceremizde kızdırıp üzerine salçayı ekliyor, salçalar birbirinden ayrı havalarda kıpraşmaya başladıkları zaman, domates sosunu katarak bu karışımı pişiriyoruz. Domatesler iyice piştiğinde suyumuzu ekliyor, su kaynadığında mini midyeleri ekleyip ara-sıra karıştırarak çorbamızı hazır hale getiriyoruz. Tuzu pişmeye yakın atabiliriz. Mutfak kazasız günler.