Meksikalılar hakikaten süper insanlar, sen kalk 6 tane yumurta ile böylesi mükemmel bir tatlıyı yap. Sonrada her tv kanalına çıkıp yihuuu bu bizim evlerde pişen bir tatlıdır diye bas bas bağrınma. Bu kadar alçak gönüllülükte olmaz ki kardeşim. Hayır çirkin felan olsa gam yemiyeceğim ama yok yahu, böylesi enfes bir tad yok. Home tvdeki sarışın abla çok dua ettim,ablacım sana bu kıyağımı sakın unutma emi. pederin kayığına bindiğinde şöyle bi cennet turu yapıcan sayemde. Hadi gene iyisin.

Özetle efendim adından da belli olacağı gibi bu tatlı üç çeşit sütle yapılıyor. Biri bizim yurdun halis muhlis inek sütünden, diğeri market market gezipte anca bulabileceğiniz kadar kıl bir üründen, sweetened condensed milk yani  yoğunlaştırılmış tatlı sütten, bir diğeri ne kadar gezsenizde avucunuzu yalayacağınız için, benim gibi mecburen evde 1 saat tencere başında süt karıştırarak yapabileceğiniz evoporadet milk, yani konsantre sütten.

Her sabah olduğu gibi servise doğru depar atarken bunun için çok geç kaldığımı beş dakika kadar o ayazda bekledikten sonra idrak edebildim. Sonra da evimin az biraz yukarısındaki caddeye yürümek zorunda kaldım. Yani servise binmek için kullandığım yolun tam tersi istikamet! E boşuna demiyorlar akılsız başın cezasını falan filan diye. Neyse efendim o istemediğinde yavaş yavaş önünden geçip korna çalan minübüsler yoktu tabiki. Murfy yasası gene işbaşındaydı, bir Allah’ın kulu dolmuş durmadı duranda sağolsun akraba ziyaretine gitmişiz gibi kalabalıktı. Neyse ben parayı verebilmek için çantamla, uzun baston şemsiyemle akrobatik hareketler yaparken vvvvvvvyyyk diye ani bir fren. Bir bakmışım şöför koltuğunun yanındaki tümseğe çıkmışım. Abim sen nasıl fren yapıyorsun öyle desem de sesim kalabalıkta hiç oldu. Toparlanıp parayı uzattım. En uyuz olduğum şey şu para uzatma, para üstü alma meselesi. Allahtan kimsenin parasını uzatmak zorunda kalmadım, ama gelin görün ki bende de bozuk kalmamış, şoförün hain bakışları altında uzattım onluğumu. Adam bana kıllandı bir kere

İşten eve gelir gelmez mutfağa geçip pamuk annemlere götürmek üzere bir cheesecake yaptım. Herşeyiyle  mükemmeldi. Ama gelin görünki fırından çıkarır çıkarmaz kelepçeli kalıbından ayırmadan poşete koyup tıngır mıngır yola çıktığım için buharı üzerini çatlatmış. Hiç sevmediğim şeyde cheesecake üstünün çatlak olması. Oysa dümdüz olması gerekiyor. Yani böyle üzerinde paten kayılabilecek gibi dümdüz olmalı.  Birde en az buzdolabında sekiz saat beklettikten sonra yemeli bu enfes şeyi. Tabi benim tembel bünyemin aklına son anda geldiği için bu pastayı yapmak, biz bir saat kadar bekletip anında hüplettik. Ama herşeye rağmen enfesti. Şeker suratlım ertesi günde pamuk annemlere gittiğimizde, dolapta varsa hala biraz yiyebileceğini söyledi. Ama malesef dibi kurumuştu çoktan. Bu arada tarifte ki gibi bal kullanmak istemezseniz 2/3 su bardağı kadar şeker kullanabilirsiniz. Şimdiden afiyet olsun.

Bu pazar hiç birşey yapmadım. Ne bir kitap okudum ne televizyon izledim nede yazı yazdım. Taki Özlem arayıp da bize gelin diyene dek. Özlemlere gitmek demek kahkahadan yarılmak, erkeklere yenilmek ve tabu demek. Bu eğlence kaçmaz tabi. Yazım tazecik üzerinden dumanlar tütüyor. Fırında beni bir kek bekliyor. Çok tatlı turuncu bir hamurdan oluştu. Tarifin aslı “food everyday ” adlı programdaki bir hatuna ait. Hatun kişinin adını sanını bilmiyorum ama programda enfes yemek tarifleri var. Martha steward ablam en sevdiği öğrencilerini kocaman bir mutfağın başına geçirtmiş sırayla hepsi yemeklerini yapıp tariflerini veriyorlar. Hızlı ve çok hızlı bir program olduğu için not etmesi biraz zor. Aslında tariflerde amerikan cup kullanıyor ama ben bunu bizim emektar su bardağına çevirdim yapanlara kolaylık olsun diye. Bakalım beğenecekmisiniz.

Şirinler şirini annemin doğum günüydü dün. Bir sürü cümleyi ardı ardına sıralayabilirim tek solukta onun için. Herkesin annesi fedakardır muhakkak benimki de öyle. Kolay mı hem annelik hem babalık etmek üç cadoloz küçük kıza, onları okutmak, dantel gibi ilmek ilmek işlemek. Biricik meleğimize doğum günü için sürpriz yapalım dedik. O çoktan unutmuştu zaten doğum gününü. Taki finansbankın salak mesajı 2. kez gelene kadar. İlk mesajı Açinim silmişti annem görmeden.Akıllılar tekrar yollamışlar mesajı. Annemde anlamış tabi kızçelerinin sağda solda telaşlı gezintilerini. Zaten Açinde hiç iyi değildir bu sır saklamalar konusunda. Daha liseye giderken ben yine annemin doğum günü için sürpriz yapmak istemiş, bir hafta önce babannemin elini öperek aldığımız harçlıklarla, ona tatlı hediyeler almıştık. En güzeli de onları hediye paketlerine koymak olmuştu. Hep yaptığımız gibi onları saklamıştık. Odamıza girip bizi basan annemin önüne atılan Açincim. Sırtını dolaba yapıştırarak “Hayır anne hayır! burda hediyelerin yok” deyivermişti. 😆

Pastanın hikayesi de var muhakkak. Bir gün önceden yaptım pandispanyayı. İşten döndüğümde de kafama göre kremasını ve içini hazırlayıp üstünü şeker hamuruyla kaplayabileceğimi düşündüm. Tatlı küçük çiçekler yapabilirdim üzerine. Ama annem şeker hamurunu hiç sevmezdi. Bende 2 numarayı yani cuçiyi arayayım dedim. Abla sakın yapma dedi orta halli birşeyler olsun . Bende üzerini süsleyebilmek için piyalenin glazürünü aldım. Çıtır çıtır çikolatalı oldu üstü, misler gibi. Çok eğlendik. Annemde çok sevindi.